Kamuya mal olmuş bir kişiye atfedilen ancak ya aslında başkasına ait olan, ya uydurma olan ya da o kişiye ait olduğunu gösterir bir kaynak olmayan sözlerdir. Halk arasında her nasılsa o kişi anlatılırken ilk bu sözler dile gelir.
Mevlana'ya atfedilen "gel, ne olursan ol yine gel..."
Yunus Emre'ye atfedilen, "ete kemiğe büründüm, Yunus diye göründüm."
Atatürk'e atfedilen "beni bu dünyada bir kadın anladı, o da yanlış anladı."
Nasreddin Hoca, "kedi buradaysa ciğer nerede..."
