Şu Varna'da unutmanın yolu yok
çakıl taşları gibi duracak
belleğimin dibinde
baktığı yerden denize bakmak Nâzım'ın
ellerini yakan vapuru beklemek
bir daha geçsin diye Varna önünden
ve duymak geceleri uyutmayan o özlemi
bunca yıl sonra sesinde
"anayurda selâm" diyen yoldaşın
II
Kurda kuşa yedirmeden getirdim
şu Varna'da yüklendiğim selâmı
şu Varna'da havuzun başında
Bir daha düşer mi oralara yolum
görür müyüm sahibini kimbilir
görür de söyler miyim ilettigimi
Tanık olsun bu şiiri okuyanlar
yazıyorum üzerimde kalmasın diye
III
Şu Varna'ya gelip de
görmemek olmaz Dikilitaşları
ve dolaşmamak aralarında,
içinizde sinsi bir umut
çıkıverecekmiş gibi Nâzım
birinin arkasından
Dikilitaşları görüp de
çevresine toplanmamak olmaz
ve fotoğraf çektirmemek içlerinden biriyle,
aramamak olmaz hangisiydi
Nâzım'la yan yana duranı
Korucu Adil'i tanıyıp da
çağırmamak olmaz çekilecek fotoğrafa
ve şaşırmamak görünce telâşını
silahı bırakmak için elinden.
