çekiçle bir kişiye sekiz kişinin saldırdığı , elektrikle adamı uyandıkça bayılttıkları maçları izlerken duyduğum haz ve endişenin ardından , yavaş yavaş gerçek olmadığımı farkettiğimde , şuan bile hatırlarım , nasıl hunharca kandırıldığımı anladım . protesto yaptım , boykot ettim , bölümleri izlemedim . sonra boşluktan açayım bakayım nolacak dedim . bakıp bakıp küfretmeye başladım . biraz sonra , önceki hafta sedyeyle ringden ayrılan adamların gene cin gibi ipten adamların üstüne zıpladığına , yumuşacık ; aksiyon filmlerinden fırlama masalar ve sandalyelere çarpan kafalara dikkatimi verdim . ve sonra daha da acı bir durumu farkedip , hunharca kandırılmadığımı , aslında hunharca çocukluğumun katledildiğine şahit oldum . ulan hadi bunlar yalan , kafaya çekiç yiyen adam yalan , aynı anda 24 kişinin aynı ringde dövüşmesi yalan , 619 yalan , undertaker yalan , randy ortonun bakışları yalan , nexusun dövüp dövüp sedyelik ettiği adamlar yalan da , peki filmlerde izlediklerimiz çok mu gerçekti ? bruce lee nin adamı döve döve kaç mahalle öteye götürmesi çok mu gerçekti ? jackie chan in koca inşaattaki amelelere teke tek girmesi çok mu gerçekti ? hiç bişey gerçek değildi . ama gerçek olan tek bir şey var , oda bir buçuk saatlik filmin birkaç ayda anca çekildiği fakat her hafta yapılan iki buçuk saatlik amerikan güreşi karşılaşmalarının sadece 1 haftada hazırlanılarak canlı yapılıyor olmasıdır . işte insan bunu anladığında gerçek haza varıyor .
dün gece gene smackdowndan sonra raw vardı , jack swaggerın rey misterioyu döve döve denize kadar götürüp denize atmasına şahit oldum . işte gerçek eğlencede bu değil mi ? en azından montaj hilesi yok , show mow ama adam gerçekten kucağına alıp denize attı sonuçta .
