önce hocam oldu sonra arkadaşım şimdi de meleğim...
gerçekten çok seviyorum o'nu, öyleki burada yazdıklarım bile bu sevgimi anlatmaya az kalacak biliyorum...
ama yazmak istiyorum o'nun için, o'nu anlatacak kelimeler...
kimse göremez ama, melek kanatlarını gördüm ben o'nun. girdiği her insanın hayatını değiştirebilecek kadar sihirli kanatlar...
çok şanslıyım o'nu tanıdığım için ve diliyorum allahımdan o hep gülsün, gülsün ki bizde onun enerjisiyle her yıkıldığımızda hayata tutunabilelim.
seni çok seviyorum zahişim, hem de çok...
ve bir şiir eski hocam şimdi ki dostuma(biliyorum ki çok seviyorsun bu şiiri):
"Evet arkadaş;kim olduğumu, ne olduğumu
Nerden gelip, nereye gittiğimi sen öğrettin bana
Elimden tutup, karanlıktan aydınlığa sen çıkardın
Bana yürümeyi öğrettin yeniden
El ele ve daima ileriye
Bir gün.
Bir gün birbirimizden ayrı düşsek bile
Biliyorum, hiçbir zaman ayrı değil yollarımız
Ve aynı yolda yürüdükçe
Gün gelir ellerimiz yine dostça birleşir
Ayrılsak bile kopamayız "
