mikromanik insan da herkes gibi bir varoluş sancısı çekmektedir. ezginliğine sebep gördüğü kitlelere rağmen tek başına olmanın onu daha da güçsüz kılacağını deneyimlerle öğrenir. böylece benzerlerinden oluşmuş bir gruba eklemlenmesine olanak sağlayacak bir savunma mekanizması arayışına girecektir... kişisel eksikliklerinin kendinden değil bir başkasından yahut bir zihniyetten kaynaklandığı temelindeki çarpık bir mantıkla iç gruba hayranlık derecesinde bağlanacak ve kinini dış gruba yönelterek kompleksini bastırma yoluna gidecektir. ve makineci gruplaşmalardan gücünü alan faşizmin gönüllü yahut değil bir militanına dönüşecektir.
