türklere özel bir durum olduğunu düşünüyorum. aslında türk insanı her konuda fikir sahibi değildir. her konuda fikir sahibi olduğunu düşünür. hangi konu olursa olsun yapacağı mutlaka bir yorum vardır. genelleme yapıyorum diye eminimki eleştirilerle karşı karşıya kalıcam biliyorum. fakat bu genlerle alakalı bir durum değil. tamamiyle yetiştirilme tarzıyla alakalı bir durum.
ilkokulda olsun, lisede olsun hepimiz kompozisyon sınavlarına girmişizdir çok kez. orda bize verilen bir atasözü, bir özlü söz olur. bununla ilgili düşüncelerimiz yazmamız istenir. sorarım şimdi sizlere. kaçımız acaba o kağıda "bu konu hakkında bir fikrim yok." deme cesaretini gösterdik? bilmemek veya bir konu hakkında düşüncemiz olmadığını belirtmek "cahillik" değil aksine büyük bir erdemdir. fakat bizlere hep cahillik olarak dayatıldı bu. size şunu da söyleyeyim. hiç birimiz o kağıda bir fikrim yok yazmadık ama emin olun yazsaydık alcağımız notta "sıfır" olucaktı. malesef ülkemin eğitim sistemindeki eksikliklerden biri de bu. bilgimizin olmadığı konularda fikir sahibi olmamız istendi her seferinde.
çoğu zaman televizyonda halkla yapılan röportajları izlemişsinizdir. birine mikrofon uzatılır ve soru sorulur. bu soruyu cevaplayan kişi ise saçmalar durur. hemen örneklendirmek gerekirse;
örnekler daha da çoğaltılabilir. hepimiz bu videoları az çok biliyoruz. göbeğimizi tutarak gülmedik mi bunları izlerken? halbuki ülkemin çok derin bir yarasının belgeleri bunlar. üzerinde saatlerce düşünülmesi gereken konu. üzülüyorum sözlük. malesef bu şekilde yetiştirildiğimiz için üzülüyorum. hem kendim için hem benden öncekiler için hem de bizim çocuklarımız için. umarım bir şekilde çözülür bu.
