yağmur yağıyor ve ben ağlıyorum..
yağmur yağdığı için ağlayabilirim ya da ben ağladığım için yağabilir o.
ama mutsuzum
evimi özleyince mutsuzlaşıyorum
evimi özlemedim ama..
mutsuzum yine de
umutsuzum daha çok ...
çünkü insan zamanla tüketiyor en güzel şeyleride
bunu iyiden iyiye öğrendim artık.. ama alıştıramıyorum kendimi buna...
bundan 10 yıl sonrasını düşünemiyorum mesela..
çok karamsarlaştım yine, ya da hep öyleydim zaten.. ama yağmur yağınca olmuş olabilir bu
ki; böyle olduğu için de yağmur yağmış olabilir.. bilemiyorum....
