bu ülkede bir ay çalışıp da kirasını dahi ödeyemeyen insanlar varken; çocuklarına defter kitap alamayan, on gün götürüyorsa yirmi gün evine ekmek götüremeyen insanlar varken, bazı insanların gece kuluplerinde bir işçinin bir aylık maaşını hesap olarak bırakmasının, yine bu durumu; yaparız ulan sana ne, zengin olmak suç mu, allah verdi ben yedim gibi ucuz söylemlerle geçiştiren arkadaşların vicdanlarında muhakeme yapması gerektiğinin altını önemle belirten tespittir. iyi tespittir. acilen ihtiyacımız vardır böyle tespitlere.
bu durum; komşusu açken tok yatmaktan, kapitalizmin değirmenine su taşımaktan öte bir şey değildir.
ne müslümanlıkla bağdaşır, ne insanlıkla...
çalışarak insanca yaşama hakkını kazanamayacağını anlamışçasına yüzleri kaygılı, tedirgin, şans oyunları oynatan büfelerin önünde uzun uzun kuyruklar oluşturan insanlar; evet, bu insanlar sizlerin eseri. övünün.
otuz gün çalış, on gün karnın doysun, yirmi gün aç kal. karından utan, kızından; oğlundan; adamlığından utan.
yazık! acınacak haldeyiz.
acıyın bize ey insanlar.
bağışlayın bizi...
