bir kravat boynumda..
ne zaman ayaklarımın altındaki sandalye
çekilece diye bekliyorum
ellerim arkamdan bağlandıgı için
giderken alkışlayamıyorum bu hayatı
boynumu kırabilir bu ip
ama bil ki
gülümseyisime engel değil hiç bir kırılma
ki ben ...
sen gittiğinde daha çok kırılmıştım
üstelik ayaklarımın altından kaymıştı zaten hayatım..
