ilk zamanlar zor gelir. yeri dolmaz, alışamazsınız yıllarca.. ama yaşanan olumsuz şartlar sizi öyle bir olgunlaştırır ki, ''acımasız'' şeklinde tabir edebileceğimiz kıvama gelirsiniz. misal; otobüste her durakta en az bir yolcu iner. insan ilişkileride böyledir.. birileri gider. törenler eşliğinde yapılırmışcasına edilen vedalara gerek yok..
''her şeyi basite indirgeyenlere öfkelenirdim ama şimdi bende onlardan biriyim. hayatımı olabildiğince basitleştirdim zira..''
