pek de verimli olmayandır bence. bir felsefe dili olarak almanca, yunanca daha bir uygun geliyor sanki bana. türkçe'de bazı şeyler yerine oturmuyor sanki. mesela bir geist kavramı nasıl kendi ahengi içinde karşılansın? kaldı ki felsefeden soğutacak derecede kötü çevirilerin ortalıkta dolaşması 'bir felsefe dili olarak türkçe' hakkında pek de iyimser düşünmeye teşvik etmiyor insanı. ama yine de jargona hakim ve yazdığı, çevirdiği okunanlar da var; yok değil. öylesini bulunca tüm kitaplarını birden alıyorum. metinleri okurken ruhumu esnetiyorum; esriyorum.
