anne: ay sinir etti beni! ne yapsam?
ben: kim?
anne: ama lafı koydum, dedim ki sen beni zamanında aramadın, şimdi evime mi geleceksin?
ben: kime dedin?
anne: ama anlar mı, anlamadı..
ben: ya kim anlamadı anne?
anne: yarın öbürgün kalkar gelirse hiç şaşırma.
ben: anne ne diyorsun?
anne: bak gelirse kapıyı açmayacaksın?
ben: kime açmayacağım, gelen hiç kimseye açmayayım mı?
anne: bak sinirim bozuk, bir de sen dalga geçme benimle!
ben: yok annecim, kim diyorum ben..
anne: sanki bilmiyormuş gibi...
ben: ?!
anne: ama yok artık, ararsa telefonu da açmayacağım!
ben: oy oy oy, peki, anne.
anne: görsün bakalım.
ben: peki.
üç gün sonra uzaktan bir akraba aradı, "mavi, annen telefonu açmıyor, bir sorun mu var?" der. ben de "bilmiyorum ki sudenaz abla, bana bir şey söylemedi" dedim.
kim olduğunu 3 gün sonra tesadüfen anladım.
