niye uyandım bilmiyorum..gördüğüm rüyaya atasım geliyor suçu ama hiç hatırlayasım yok..telefonum hiç çalmamış..ben aramak istediklerimi arayamadığıma göre onlar da beni aramak isteyip arayamıyorlardır diyesim geliyo ama..yok günün bu saatinde hiç çekilir değil kendine yalan söylemek..gerçi hangi saatinde çekilir onu da bilmiyorum ya..şimdi değil işte eminim..bağırasım var duvarlara..bütün suçu,pisliği onların üzerine atıp öldüresiye dövesim var..evet evet duvarları öldüresiye dövmek istiyorum..yoksa kendimden çıkacak bunun acısı..keşke günün bu saatinde başlanılabilseydi içmeye..gündüz gözüyle kaybedebilseydi insan kendini biyerlerde..biyerlerde ama burda kesinlikle burda değil..dedim ya kızgınım duvarlara..onlar da gördü herşeyi..her bokta yanımdaydılar..hatta onların da suçu büyük..en az benim kadar..yapma demediler mesela..yada gitme demediler bakma buna sen bizim için kal..ama sen de suçlusun..sen de gitme diyemedin..kolaydır arkadan bakmak da arkana bakmamak da..kendinden eminmiş gibi hiç dönmeyecekmiş yürür mesela giden..kalan da gitmeliydi der belki..belki hiç gelmemeliydi..yorulana kadar bakılmaz arkaya..gitmenin şanındandır..yakışmaz hani..her bir adımında canın yansa da dur diyememek de kalmanın şanından olsa gerek bu durumda..şanı olur mu ki ayrılığın gerçekten..bişeyler bırakacağını bilerek giderse giden..hele kalan da sahip çıkarsa o bıraktıklarına..olmaz diyesim var..ama susturuyor işte duvarlar yine..zaten biz hiçbişe yapmadık..bütün suç onların..çeviremediler etrafımızı..diyemediler yapmayın diye..
