güçlü bir devlet için adil bir anayasa şarttır. bu bakımdan devletin geleceği için "evet" ya da "hayır" denmesi önemli gibi gözükebilir. devlet için bu tercihi yapmak durmundayız belki. peki devlet bizim için ne yapma durumunda şu an? ya da dün, önceki gün ne yapıyordu?
eğer devlet için bir şey yapmamız lazımsa devletle barışık olduğumuz müddetçe bunu yapabiliriz. devlete küs olanların içinden bu anayasa oylamasına katılmak gelmiyor.
devletin yanlış bir uygulaması yüzünden madur olmuş bir vatandaş devlete dilekçe veremiyorsa, dilekçesi geri çevriliyorsa, insanlar hastane kapılarında yığınlar oluşturmuşsa, işsizlik ve hayat pahalılığı almış başını gidiyorsa, teröre 30 yıldır çare bulunamışsa, mehmetçikler hala şehit düşüyorsa, pkk ateşkes ilan ettim diyip bunu gazetelerde haber yaptırıyorsa, bir takım medya pkk'yı resmen tanıyorsa ve devlet bunlardan hesap sormuyorsa bu millet devlete küsmesin de ne yapsın?
oylamayı boykot etmek sadece barış ve demokrasi partisinin tavrı olmamalı. devlete küsenler ve tepisini bu şekilde ifade etmek isteyenler gitmesin sandığa. eğer bu tepki yeterince büyür ve dikkat çekerse devlet biraz kendine çeki düzen verir belki. devleti uyarmanın en yasal yolu budur.
referandum seçenekleri arasında boykot da resmi bir seçenek olmalı. (son bir kaç gündür iyiden iyiye kafa yordum bu meseleye. önce hayır diyecektim ama kesinlikle vaz geçtim, sandığa gitmeyeceğim.)
