besteci arkadaşımız boğaz manzaralı balkonuna oturur ve ilhamın gelmesini bekler.aniden ilham gelir ve yazmaya başlar;
sevgimiz yetersiz bence bi süre görüşmeyelim
ayrılık olabilir nedensiz sonunda yalana ilişmeyelim
buraya kadar güzel.bir çok şarkı sözünü fabrika gibi çıkartan bünye burda tıkanır.bestecimizin iç sesi burda devreye girer;
-ulan amk tıkandık ne yazcaz buraya şimdi?en az 4 satır olması lazım bu nakaratın.hatundan biraz uzak kalmak istiyorum bunu yazdıkta ee daha ne yazıcam?
işte tehlikeli nokta burasıdır.sallama işlemi pervasızca başlayacaktır ve bu iç ses bunun dışavurumudur.ardından o anlamsız cümleler gelir:
bu son sözler imansız senle kötüye dönüşmeyelim
belki gemi oluruz limansız sonunda külahı değişmeyelim
besteci arkadaş limansız gemileri ve imansız sözleriyle son derece mutlu bir şekilde bir şarkıyı daha bestelemiştir.evet.
