güzel lisanımızda güzel bir deyim vardır ; bindiği dalı kesmek.
işte bu deyim ne demektir, tam anlamıyla ne anlatmak istiyor öğrenmek istiyorsanız bu filmi izlemelisiniz. zira filmde televizyon dünyasında ne kadar tanıdık yüz varsa, filmin bir yerinde görünüp, aslında yaptıkları işlerin ne kadar boktan, saçma sapan, izleyici gerizekalı hale getiren, beyinsizleştiren, moronlaştıran bir illet olduğunu belki ilan, belki itiraf etmişler. ve film gerçekten televizyonun ne kadar gereksiz bir elektronik gereç olduğunu size iliğinize kadar hissettiriyor. özellikle metin uca'nın ' narrator' misyonu ile bu iyice pekişiyor seyirci için.
ancak şu türk sinemasındaki genel bağımlılıklara merhem olsa, madem böyle cüretkar bir iş yapıyor klişeleri yıksa, televizyonun saçmalıklarını gösterirken sinemanın da saçmalıklarına kapılıp, gişe yavşaklığı yapmasaydı.
filmin sinematografisi için ise fazla söze gerek yok. çok sıradan planlar, sıradan geçişler, sıradan müzikler, sıradan oyunculuklar ve sıradan bir kurgu.
ama bu olumsuzluklara rağmen izlenilmesi, desteklenilmesi gereken iş yapmışlardır.
