yarın uyansam sevgilimin sakat kaldığı haberi gelse ve ziyaretine gidip ağlasam. bana baksa, ağlasa, gözyaşlarını ellerimle silsem, pişman olsa söylediği herşeyden yine, hırpaladığı zamanlardan, akıttığı yaşlardan. ve istediğim zaman yanından çekip gidebilmenin huzurunu yaşasam. ertesi gün tekrar gitsem ziyaretine. zamanla azalsa ziyaretlerim ve aşık olsam ondan kat be kat fazla beni sevecek; dövmeye, ağlatmaya kıyamayacak bir mezhebi genişe.
edit:
eksileyenlerden özel mesaj beklemekteyim.
2:
sen benim ne yaşayarak bu hayali kurduğumu biliyor musun ki eksiliyorsun? sor hele.
