savaşmaktan manevi boşluk doğduğunu sananların sanrı olarak savunduğu gerçekliktir.
Arkadaş savaştan manevi boşluk doğmaz, savaşmaktan maneviyat yükselir. Ne zaman ki savaşlar son bulur veya araya uzun bir süre girer işte o zaman toplumlar ahlaksızlaşır, soysuzlaşır bu ahlaksızlaşmaya Din bile dur diyemez. Kaldı ki Türk Milleti tarihin hiçbir anında maneviyatı düşük bir millet olmamıştır, Göktürk Kitabelerinde bile onlarca Kez "Tanrı"nın adı geçmektedir ki bu da toplum nazarında tanrı'nın ve tanrısal bir ahlakın ne kadar yüksek olduğunu anlatmaktadır. 2. göktürk devletinin kurulduğu kitabelerin dikildiği zamanlar asrı saadeti bir an yaşamış Araplar tekrar ahlaksız zamanlarına geri dönmekteydi ki kerbela, Hz Ali'nin şehit edilmesi, emevilerin zulümleri buna kanıttır. Demek ki islam Arapların ahlakına işe yarar bir etkide bulunamamış, PEygamberin varlığı kısa bir etki yaratmış onun ölümünden sonra Ahlaksızlık maneviyatsızlık geri gelmiş. Demek ki Dini kimlikten öte Milli kimlikler Maneviyatın belirleyicisiymiş.
ilk müslüman olan Türklerin zorla müslümanlığı kabul ettiği su götürmezdir, bunun aksini iddia etmek tarih bilmemektir Emevilere buradan selam ederim diyeceğim de sonrasında öcümüzü aldık Analarını belledik, Hepsi Türk'ün köpeği oldu 1000 yıl boyunca, Sonra bellerini doğrultamadılar ingilizin köpeği oldular, bugün de amerika, ingiltere vs vs köpekliklerine devam etmekteler.
Demek ki köpek olmayacak kadar onurlu ve savaşkan tavrı dini kimlik de belirlemiyor yine milli kimlik belirliyor. Arap, Fars, Kürt ona buna kul köle olurken Türk Milletinin bağımsız karateri bunun dini bir özellik olmadığını gösteriyor.
Ha onları kul köle ettik ama yine de görülecek hesabımız hala var, Türk topraklarında bir tane Fars, Arap, kürt kalmayıncaya kadar.
