geçen köyde kahvede otururken dikkatimi çeken şirin ve komik olaydır. yaşlı bir dayı almış halk marka biskivü çaya batırıp yiyor. tam benim baktığım sırada bisküvi yarı yolda yana düşüyor dede önce telaşlı bi hareketle yakalamaya çalışıyor yakalayamadğında yaramaz bir çocuk gibi gören oldu mu diye baktığında göz göze geldik tebessüm ettim öyle bir gülüşü vardıki sanki karşımdaki 7 yaşında çocuk oda gülmeye başlayınca acı gerçeği öğrendim ağzında sadece tek dişi kalmış olan hali gözümün önünede hala napalım diş yok der gibi bir hareketle bisküviyi bandırmaya devam etti.
