türkiye'nin neden iki yakasının kavuşmadığını gösteren olay.
nerede islam ülkesi zarar görsün çok zengin ülkemiz koşa koşa yardıma gidiyor. şimdi son bomba selle sarsılan pakistan'a her biri 35 ton insanı yardım taşıyan gemiler yollamak.
bakın. çelişkiye bakın.
dün yıldönümünü andığımız felakette kalkıp balgamları aka aka ''allah cezalandırdı'' diye bebeklerin, minicik çocukların ölmesini savunanlar, konu pakistan olunca birden iyilik meleği oldular.
afetse afet, hadi çık benzerini söylesene!
yemiyor değil mi?
ülke sefalet içinde, dış borç almış başını gidiyor birileri kalkıp benim vergilerimle elin arabını besliyor.
(pakistan'lılar arap mı aaa diye üfürmeyin, genel anlamda söyledim.)
ırkçı değilim kimse hörörö etmesin ama önce ben ülke olarak gelişeceğim ki, başkalarına yardım edebilecek güce erişeyim ama yok benim ayranım yoksa içmeye kalkıp tonlarca yardım göndermek neyin nesi?
sonra okul yaptırma konusu açılır;
kaynak yok.
yolları iyileştirme;
kaynak yok.
eğitimde daha fazla eşitlik;
kaynak yok.
böyle gider bu. her halta aynı cevap. ''kaynak yok''
tabii olmaz. müslüman kardeşliği geyiğine başlamasın kimse, ülkede tek açlar müslümanlar mı? bizi sırtımızdan vuran araplar mı?
adamlarda haysiyet olsa şu haç işini düzgün yaparlar da her yıl onlarca gibi ezilip ölmez. ama o değer yok ki.
önce benim memleketimin insanın hayat kalitesi yükselecek. sonra gücümüz yettiğince, yardım yaparız.
