garipsenecek bir durum yok. devlet pkk'ya silah sıkarken yine muhattap alıyor, onunla masaya oturması da antlaşma yapması da olağan bir durumdur. devlet ne kadar tez zamanda pkk ile masaya oturursa o kadar tez zamanda ülke gelişir, kardeşlik tesis olunur, insan kaybımız azalır. ama bu çatışmada menfaati olan, rant peşinde olanlar, namını duyurmak isteyenler, idefiks zihniyette olanlar istemez tabi. çünkü o kişi empati yapmaz, babasız büyümenin, evlat acısını... devleti tabu yapar. ulan demezler mi bu devlet insan için, insanın mutluğu için var, demezler maalesef. yarın huzur ve barış gelecekse devlet bugünde hiç düşünmeden pkk ile oturmalıdır. ha bu yazıyı eksileyenler olacak, tepki gösterecek olanlar var. bana somut ve makul bir cevap yazsınlar. amaç barışın var olduğu bir ülke mi yoksa her gün şiddetin, fakirliğin, cehaletin olduğu bir ülke mi?
