kendisine verilenlerin kıymetini bilen insansa evde tek başına olsa bile o saatte atasını hatırladığını ve atasının mirasının bekçisi olduğunu ifade etmek için ayağa fırlar ve sukünetine gizlenmiş coşkuları ile atasını yadeder. o an vatanını, işgal altında ezilen halkını, geleceği için canını feda eden atalarını, mücadeleyi ve acıları gerçekten hissedebilirse yüreğinde, gözlerinden iki damla yaş süzülür. yüreği kabararak yanaklarında kuruyan iki damla gözyaşına hapseder hüznü ve işte tam da o an bakışlarında geçmişten, kahraman atalarından fedakar yüreğine uzanan bir elin bıraktığı ümit canlanıverir. gururla yayılır tüm bedenine türklük bilinci. uğruna feda edilen canların eseri olan özgürlüğüne şükrederek, ülkesi için, toplumu için, devleti için çarpar yüreği.
