hastanelerde asık suratlı, ilgisiz, ruh gibi bembayaz etrafta dolanan burnu kaf dağına bayrak dikmiş sağlık personelinden nefret etmiyorum, etsem onlardan bir farkım kalmaz oysa ki ben yaradılanı seviyorum yaradandan ötürü. ama bazen virüslü bir şırıngayı kaptığım gibi önüme gelen beyaz gömlekliye dalasım var. (bkz: şiddete meyyalim vallahi dertten)
