kitabı daha okumaktayım. ama madam bovaryi elime bir geçirsem... ne ayran gonüllü kadın ya
bu sıcakta içime baygınlık getiriyor ama daha 100 sayfa kaldı bitecek.
vee kitap bitmiştir
hadi bitsin çok sıkıldım diye okuduğum kitap son sayfalarda nolur bitmesin diye sayfalarını çeviriyordum. daha birsuru soru işareti kaldı diye endişelenirken. yazar hepsini en sonunda iki cümlede özetlemesin mi. şaşurdum.
gozumden yaş geldi mi geldi. kadın öldükten sonra ama kocası için. adamda nasıl bir erdem nasıl bir sevgi varmış. ulen aldatıldın boynuzandın yok bu onun kokusu onun bakışı diye sayıklıyor. seni sevmedi ki bu o. kadın niye bu acı. aldatıldığını ögreniyor o adamları kıskanıyor niye ben onların yerinde olamadım diye. sonunda da kahrından ölüyor.
aslında bütün kitapta tek bir kişiye yazık oluyor o da çoçukları. onun ne suçu vardı ki. şehvetine yenik bir anne ölen bir baba. elinde bir bilet parası kalıyor babaannesine gidicek kadar o da bir yıl sonra oluyor. sonrada iplik fabrikasında çalışmaya başlıyor çocuk. hiç kimsesi yok. hiç kimsesi. onun hakkında da bir kitap yazılsa güzel olurdu.
