hele ki birgün yanınıza gelip de size sevdiği oğlanı/kızı anlatırsa ve ne yapsam ki çok seviyorum falan diyerek sizden akıl isterse kendinize ya bi tabanca ararsınız ya da atlayacak yüksek bir bina. koçum veya kızım... bak sen meseleyi taa en baştan yanlış ele almışın. bir insan gerçek manada arkadaş gördüğü birine sonradan kolay kolay diğer gözle bakmaz. hele ki kızsa ve sizi arkadaşı olarak görüyorsa dünyada bi siz bir de goril kalsa gider o gorili seçer yine size yaklaşmaz. haa diyeceksiniz ki ben örnek biliyorum arkadaşlardı sevgili oldular. nah arkadaşlardı sevgili oldular işte. taa en başından niyetleri belliydi onların. ( en azından birinin) ve ona göre davrandılar hep. hiç gerçek arkadaş olmadı onlar. zaten bir insan eşek değilse karşısındakinin duygusunu anlar ama belki kırmak istemediğinden belki de kıvrandırmak isteyip hoşuna gittiğinden anladığını belli etmez. bak arkadaşım: arkadaşına mı aşıksın? sana tavsiyem şu: arkadaşlığı yavaş yavaş kes, umursamaz ol ona karşı ama bunu sakın onu kıracak kendinden soğutacak şekilde yapma. göreceksin ki belli bir zaman sonra arkadaşça duyguları farklılık göstermeye başlamış. ancak ve ancak temel kural şu: sakın sevdiğini belli etme. sevdiğini söylemeye hiç değinmiyorum bile bak o kadar salak olmadığını varsayarak. dediğim gibi sakın belli etme çünkü bir kere sevdiğini belli edersen artık onun ego mastürbasyon malzemesi ve oyuncağı olursun. canından bezdirmeden sikerim böyle aşkın ıstırabını dedirtmeden gelmez. muhtemelen hiç gelmez de neyse. yani normal şartlarda kısa bir sürede kendine teklif ettireceğin kişiyi sevdiğini belli edersen zor elde edersin. yukarda belirttiğim taktiği uygula, sonucu bekle. siktir et arkadaş markadaş olmasını. nikah düşmüyor değil ya...
