sözlük yazarlarının siyasetçileri tip, karakter, mimik veyahut jest gibi parametrik birimlerle herhangi birşeye benzetmesidir.
örnek vermek gerekirse;
erdal inönü - hep gargamele benzetmişimdir.
süleyman demirel - küçükken şişman arkadaşlarımıza söylediğimiz şişko domates şarkısına benzetmekteyim ama domatese değil şarkıya.
tayyip erdoğan - ergenlikteki erkek çocuğu kıvamında ağlamaklı.
bülent arınç - tayyip erdoğanın annesi kıvamında onun üzülmesine asla dayanamıyor ağlayıveriyor efendim.
ama hepsi bizim güzelliklerimiz ah siyaset sen nelere kadirsin.
