kürt aleviyim, hatta babam zaza olduğumuzu iddia ediyor. ama ben kürt aleviyim demekte bir sakınca görmeden bu entrye başlayıp bazı götten zekaların beyinlerini sikertmek için lafa girmek istiyorum.
kütüğümün sivas'ta olmasının tek sebebi zamanında atalarımın tunceli'de yakılarak katledilmesidir. yanan köylerinden evlerinden ve ailelerinden kim kaldıysa alıp sivas'ta bir köye göçetmek zorunda kalmış, sivas'lı olup çıkmışız.
babamın ailesindeki herkesin anadili kürtçe, annem türkmen alevisi olduğundan benim anadilim değil. küçükken halalarımın kürtçe sevgi sözleri ve türküleriyle uyutulmuşum ama sonra sonra unutulmuş...
neden unutulmuş biliyor musunuz dangozlar? biz katlimizden devletimizi sorumlu tutmamışız da ondan, her komşunun garipsediği bir şey varsa evlerimizde o cenabet kokumuz değil; pirimizin, oniki imam önerimizin resimlerinin yanındaki atatürk resmidir. andımız okunduğunda ne mutlu türküm demek de sakınca duymamışız. dejenere olmak mıdır bu? dejenere olmayınca ne olacak? sen türk ben kürt, sen sünni ben alevi, sen çerkes, süryani ya da ben ateist kalınca ne olacak? bütün kültürler bir anlamda buluşmayınca ne olacak? ayrı ayrı yollarımıza mı gideceğiz, durduğumuz yerlerden birbirimize küfürler mi edeceğiz?
sevin saygı duyun ya da ne bok yerseniz yiyin ama bizim görüşümüz birliktir hanımlar-beyler! biz ayırmayız, ayrılmayız. kürdü de aynı türkmeni de (türk demesi zor geliyor sanırım bazı bünyelere)ve daha nicesi de... ayrımcı bünyelerin alayına...
