bir zeka yoksunu olarak ilk kitabı ben atmalıyım. neden mi? çünkü hepiniz salaksınız amına koyim. söylemeyeceğim diyorum, tutmak istiyorum şu dilimi ama salaklıkta sınırları aştınız. şimdi çıkıp da bana kutsalıma hakaret etme, bana saygı duy deme. ağlama karşımda. ulan bir din uğruna her boku yediniz; yakmadığınız insan kalmadı, kılıçtan geçirmediğiniz insan kalmadı, asmadığınız insan kalmadı. hani gerekirse savaşın emri veriyor ya dininiz, kitabınız. amına koyun kafirlerin, yubbi haydi cennete gideceksiniz diyor ya hani. ben de bunlara inanmadığım için zeka yoksunuyum ben. aslında bir zamanlar dahi bir insandım. kuran-ı kerim'i baştan sona( pardon sondan başa) türkçe anlamlısını okudum. dedim ki insanlara inan kutsal kitap bu mu? bunlar bir yaratıcının sözleri mi? sonra bir anda gidiverdi zekam. zeka yoksunu oldum çıktım kuran'da yazan gerçeklerden dolayı. anlayamıyorum amına koyim. salağım ben.
yıl 2010. kuran-ı kerimi kendisine rehber edinen insanlar var. ve biz bu insanlarla aynı oksijeni paylaşıyoruz. hayat ne tuhaf...
hiçbir dini kitap insanlara gerçeklerden bahsedemez. hele ki evrensel gerçeklerden hiç bahsedemez. bu yanılgıya kapılan milyarlarca insana bu sözlerim. diyeceksiniz ki o kadar insan yanılıyor olamaz. evet yanılıyorlar amına koyim...
