aşıksan; dök gözyaşını, çek başağrısını...hem öyle ağlamaktan utanma da..ağlamak içindeki ateşi azda olsa serinletir..sonra başağrısı da kalp ağrısına odaklanmanı engeller...yüreğindeki sızının acısı azalmış hissedersin..bir gün bakarsın ki daha az ağlıyorsun daha az başın ağrıyor..ve bu öyle azalır ki sadece hatırladığın zamanlar içinde bir sızı kalır, ağlamazsın yani artık..belki güler geçersin ağladığın günleri hatırlayıp, belki özlersin..o da o anki ruh haline göre şekillenir...
Not: mendil kullan ama, hap kullanma...
