daha bir gün oldu ayrılalı.bu ev tek başına olmak için ne kadar da büyükmüş anlamamışım.evden çıkarken pencereye bakıyorum.sessizce çıkmalarıma rağmen duyup uykulu gözlerle bana el sallayışın geliyo aklıma.yine öyle olucak sanıyorum.şimdi içimde penceren gibi sahipsiz kaldı.özledim demek ayıp olur sana.bu öte daha öte..seni seviyorum annem..
