şeriat yanlısı insanlar izleseydi, tüh keşke bir taş da ben atabilseydim, ya da kardeşim o çukur o kadar acemice kazılır mı? işi bilmiyorlarki ah ben orda olacaktımki! falan gibi tepkiler verirlerdi sanırım. şeriat ülkelerinde artık çok sıradan, günlük, rutin bir eğlence haline gelen recmin, insanın içine işleyecek derecede derin aktarıldığı bir film. filmi izleyip insanlığından utanan insanlar zaten normal olan insanlar, anormal insanlar utanmayacağı için, haliyle film amacına pek ulaşmıyor. ancak bizler salya sümük ağlıyoruz, elimizden birşey gelmediği için kendimizi yırtınıyoruz ama herşey aynı şekilde devam ediyor ve daha bilmediğimiz nice süreyya lar katlediliyor, katledilecek. keşke bütün insanlar, gerçekten iyi birer insan olabilse, batıl kavramlar yerine, insan olmanın gerektirdiği gibi davranabilse, diye içten içe bana bir kez daha yalvartan bir film.
