Çocukluğumun geçtiği işçi sınıfını ve devrimci gençliği barındıran üstünötesi bir yer. *
Herkes 17 ağustos depremini lanetler ama benim aiçin hayatımın dönüm noktası olmuştur. Hayat işte kimi için hayat bittiği yerde başka birleri için başlar. Eğer 17 ağustos depremi olmasaydı ben hala o mahallede kalmıştım. Ve şu anda üniversiteye değilde diğer mahalle arkadaşlarım gibi çocukluğumu, gençliğimi konfeksiyon atölyelerinde çürütecek sonra da istisnasız çoğu mahalle arkadaşlarım gibi uyuşturucu satıcısı veya hırsızlık yaparak ek gelir sağlayacaktım.
Bu yaz da misafir olarak gittiğimde eski arkadaş ile sözde mahalleyi dolaşıyoruz.Köşe başında bir genç yanına on onbeş çocuğu toplamış bir şeyler konuşuyorlar. Yanlarına yaklaşınca bu genç hemen bizim arkadaşa sinirli bir şekilde fısıldayarak gitmemizi söyledi. Tabi uzaklaşınca meseleyi anladım.Meğer bu genç çocuklarla hırsızlık yapacağı için yabancı görünce rahatsız olmuş.
Ayrıca arkadaş gazi mahallesi demiş ama gazi mahallesi ile sulatançiftliği bence ruh ve beden ikizi.
Buraların böyle olması yalnız kesinlikle yadırganmamalı.Çünkü içinde bulunulan ortam sizin hayatınızda izleyeceğiniz yolu belirler.Orada yaşayanlarında göç ile beraber gelen adapte sorunu ve ekonomik sorunlar ile beraber biraz daha zengin kesimlerin getirdiği dışlama ile kendini doğrulayan kehanet icabı yaşam şekli de böyle oluyor. Bunu en güze anlatan film de bence 'başka semtin çocukları' izleyenler bilir.
