11. yılında enteresan bir şekilde yine aynı o gün olduğu gibi pazartesi gününü salıya bağlayan gece ayın 17 si olacaktır.
sesimizi bir kısım insanlar duydu, bir kısım insanlar duymadı. acıları içimizde büyüttük, zor günler yaşadık. eskisi gibi olmayan bir çok hadise var şimdi izmit körfezinde o günden bu yana. ölenlere allahtan rahmet dileyerek bir daha olmamasını temenni ediyoruz.
not: bizzat depremi yaşamış biri olarak şunu diyebilirim ki, hırsızlık, tefecilik ve günün şartlarını ranta çevirmek isteyen orospu çocuklarından halen daha nefret ediyorum. ve hiç birisine hakkımı helal etmiyorum. çok şükür ailecek ve yakın çevremden çok büyük kayıplarım olmamasına rağmen bu kayıpları hem manevi hem de maddi olarak yaşayanları çok iyi bildiğim için bir kez daha vicdan yoksunlarından haklarımız için hesap soracağım gün gelecek diyorum.
not: bu entryi kötüleyen akıl sağlığından yoksun dingilin de götüne koyayım.
