aşkın her halinden iğne deliğinden geçer gibi geçmiş sonra da beyitleriyle yalnızlığı ilmik ilmik dokumuş, asırlar sonra bile her yaştan insanın duygularına tercüman olmuş, duygularını coşturmuş, hüzünlere koşturmuş, "söylesem tesiri yok sussam gönül razı değil" gibi dizeleriyle ne susturmuş ne konuşturmuş yani insanın duygularını aşkın melankolik halleriyle buluşturmuş, sevmek mi sevilmek mi sorusuna: "sevmek, çünkü sevildiğinden hiçbir zaman emin olamazsın" cevabıyla sevenin yalnızlığından dem vurmuş, mahlasının fazl(faziletli) kökünün kişiliğiyle birebir örtüştüğü divan edebiyatının temel direği, yüce şairdir...