artık gerçekten kendime birşeyleri itiraf etmek istiyorum sözlük. mesela, herşeyi iyi tarafından görüyor olmak zamanla çok yoruyormuş, öyle bir an geliyormuş ki görecek güzel bir yön bulamıyor, afallıyormuşsun. amaçların senden uzaklaştıkça *, yaşamak anlamsızlaşıyormuş. kendini güçsüz hissedip bunu kabul etmediginde de artıyormuş güçsüzlügün seninle inat eder gibi. çok fazla deger verdiginde kendi degerinden eksiltiyormuşsun. ne yaptıgını bilmediginde, yapmadıkların vicdan azabı gibi sarıyormuş etrafını. ben bunları ne zaman ögrendim nasıl ögrendim ki? onu da bilmiyorum. ama vardır yine de bi yerlerde hayatı güzel kılan birşeyler, inanıyorum sözlük, gerçekten bak.
