son günlerde iyiden iyiye kıl olmaya başladığım müzik türü. öyle ki; müzik türü demeye utanıyorum. Arkadaş hadi rap denilen sikindirik şeyi hemen kabul ettik. mamak'ta, ümraniye'de hatta tokat erbaa da sokakda kendimizi amerikan zencilerinden birisi sanıp, "rapim ve düşük bel donum, başka bişey gerekmez" triplerine girdik. yani kazık gördük, bir kap yağ alıp yanına koştuk. bütün bunları yaptıktan sonra, rap'i bize daha yakın(!) bir hale getirme güdüsüyle mi varettik böyle birşeyi anlamadım. Ama tövbe! bir daha rap'e birşey demicem. çok eğreti durur ama olsun siz amerikan filmlerindeki rapçiler gibi takılın her yerde, hatta ingilizce öğrenin, şu argo dolu sokak ingilizcesinden. valla bidaha bişey demicem, yeter ki rap'i arabeskle harmanlayın kulağımızın tahammül sınırlarını sikip atmayın.
(bkz: resmen yalvardım lan)
