beyin hücrelerinin afilli katilleri... kallavi ibnelerin, irin topakları.
bi siktirin gidin, bi huzur verin gayrı. bir kere olsun gelip de kulağıma, tek bir şarkı sözünü mırıldanmayın...
"süzülün, uçuşun beni de
beni de alın götürün
bir okyanus ortasına
ya da bir selvi yanına..."
nereden çıktı şimdi? nasıl biliyorsunuz hassasiyetlerimi. artık eminim ki bir köstebek var ruhumun parçaları arasında. yetiştiriyor size ve gelip de istihbarat çalışmalarınızın sonucunda ilişiyorsunuz... peki, sizin kurallarınızla oynayacağım ama önce şarkıyı yarım bırakmak olmaz:
yetişin, nefesim bitiyor
yetişin bana kuşlar
ya özgürlük adına
ya da sevda hatırına
bir dalı kırık ağacım
söküp beni koparın
bir deli orman içine
bırakın beni kuşlar
sevda çok uzaklarda
yıldızların da ötesinde
bilmem nasıl yakalarım
kuşlar, kuşlar
ya umutlar biterse
gidemem, gidemem, gidemem
o kadar uzaklara gidemem
tek çarem sonsuzluğa
atın beni kuşlar
şimdi devam edebiliriz. ama önce bir tur ölüp de dirilmem gerekecek sanırım ki...
