kalbim kadar şişman bir sayfada yine birlikteyiz işte ve başkası yok burda; yer yok.. sadece sen, ben, şişmanlığımız ve moral yiyeceklerim.
canım çok sıkkın günlük. moral motivasyonumun negatif olması durumuna bir de az önce tıkındığım maddelerin midemin iç çeperine baskı yapması eklendi; hayattan soğudum yine...
"amaaan sende.." dediğini duyar gibiyim, aynı düşüncedeyim bende. zaten evren sürekli genişliyor günlük benim gün geçtikçe enime enime genişlemem normal. hem yiyen de ölüyor yemeyen de di mi ama? ben yiyip ölmeyi tercih ettim günlük..
yazımı bir film repliğiyle kapatıcam bugün sevgili şişmanım : hayat basittir; seçimini yaparsın ve arkana bakmazsın, günlük..
