izmir Fuarı'nın içinde yer alan Celal Atik spor salonu'nda bir tiyatro sanatçımızın kanser hastası kızı için verdiği minik bir konseri hatırlıyorum. O zaman ilk kasedi yeni çıkmıştı. Fazla tanınmıyordu. Soner Arıca ve bir kaç sanatçı daha gelmişti konsere. Soner Arıca'nın alkollü olduğunu hatırlıyorum. Ben ve arkadaşım özellikle Haluk Levent'i beklerken o sanatçıları getiren araçtan çıkmamıştı. Acaba gelmeyecek mi diye endişelenirken sırtında gitarı montrö kapısı yönünden tın tın gelmeye başladı. Sonradan birkaç laf ettik de öğrendik meğerse kordonda takılmış biraz. Onu görünce gülümsedim istemsiz olarak ama o karşılık verdi. "Merhaba" falan dedi. Sanki yakından tanıdığım biri gibi "Nerde kaldın ya" dedim ve o da afalladı ve o zaman söyledi arkadaşlarıyla kordonda takıldığını. Müthiş mütevazi bir adamdı. Müzikten zerre anlamayan arkadaşım "Biraz daha sert yapsanız" falan dedi. "Ankara" parçasındaki gitar sololarından bahsetti o da bize. Böyle sıcak, böyle ulaşılabilir bir adamdı. istese "siktir" çekip işine dönebilirdi. Bir sene kadar önce de istanbul'dan izmir'e gelirken uçakta gördüm. Gözünün içine içine baktım ama yanıma oturmadı. Şimdi de bu adamın çek, senet olaylarına girip suçlandığı konularda faaliyeti olduğuna inanmıyorum. Tipinde yok adamın bir kere. Bu kadar duygusal parçalar yapan bir adamın ' bir çeteye üye olmak ve yağmaya teşebbüse azmettirmek' suçlarını işlediğine inanmıyorum ve elimde yeterince param olsa tüm borcunu da temizlerdim. Haluk Levent'in kaç tane yardım konserine çıktığını kimse bilmiyor. Kendisi bile. Yardımda bulunduğu herkes 10 lira verse borcunun yarısı biterdi. Ama ne demişler "hiç bir iyilik cezasız kalmaz"
