herkesin gibi bizim de yargılarımızla biçimlenmiş yanlış kalıplarımız var; çokları buna önyargı diyor, ama bu önyargı yargıyı askıya alıp taşlaşıp sonra da put gibi göğe kaldırılınca önyargı bile olmayı haketmekten uzaklaşıyor, bir yargı olmayan oluyor çünkü hayali ve gerçekdışı olayları, nesneleri kendisine içerik alıyor. orhan gencebay' ın kendi dalındaki, musikideki, bilgi birikimine hayran oldum, bizim de önyargı olmayı haketmeyecek bir çürümüşlüğümüz vardı; orhan gencebay' ı minibüslere ve tır şoförlerine bırakmış, arabesk deyip bir küçümseme içerisinde geçiştirmiştik. bu da bizim cahilliğimiz olsun.
sevmenin saygı göstermemek anlamına gelmediğini de tekrardan kavramış olduk bu saygı duyulası adam sayesinde.
