dile takılmış, zihin bulandırmış, sorularla hırpalayan, çıkmazlara sürüklemiş ahmet telli şiiri...
kimdi cesaretimi kıran
yeni serüvenlere hazırlarken kendimi
sesimi cılız, rüzgarımı yelkensiz
bulan kimdi, ki şimdi geniş zaman
kipiyle düşürüyor gölgesini anılarıma
ama kimdi adını bir kadına ödünç verip
doruklara çekilen, büyülü doruklara
biz asmin dedik ona. sevgilim, kadınım
anamdı belki.
ama o çoktandır üç bin metrenin altına inmiyor artık
içimde bir fil sezgisi, kopup gitmeliyim
dağlara yazmalıyım aşkı ve ayrılıkları
asmin'li düşler kurmalıyım ya da
birisi karşılık bulmalı can yakan sorulara
kim demiyorum, kim olursa olsun
boynu kırılan bir oyuncaksam
hırçın bir çocuğun elinde
ki celladım, gözlerimi de oymuştur
fırlatıp atarken
yine de özlüyorum onu,
niyetçi tavşanlara dönerken beklediklerim
