toplum yapısı ve rutini kişiyi hergün kendine yabancılaştırırken, yabancılığı aşamayan ya da toplumdan dışlanma korkusuyla aşmayan insanın yalnızlığının göstergesidir. aynaya dumanı püskürtmesi böylece aynada kendini görmekten kurtulmasıdır. hayatın çoğu zaman depresyon aşıladığı insanoğlunun sessiz yardım çığlığıdır. gözyaşına gücü yetmediğinden ve bağımlılıktan bıktığından, kendi gayretiyle birşeyler oluşturmanın küçücük keyfidir. **
