gençliğin et algısı ile çalışan ve ev geçindiren insanın et algısı arasında çok büyük farklar vardır.
ülkem gençliği et dediğinizde ne yazık ki ucuzluğunu konuştururken, ülkem gerçeği fahiş fiyatları ve yetersiz beslenmeyi konuşmaktadır.
etin türkiye de bu kadar pahalı olmasında aşşağılık algılarımızında rolü olabilir mi acaba.
hayatı paylaştığımız insanlara et diyebilirken ve kendini et olarak görenlerine aşşağılık bir rahatlıkla akla zarar paralar öderken, birilerinin bir kilo eti de akla zarar fiyatlara satması normal değil mi? iş dönüp dolaşıp, neyi hakediyorsak onu buluyoruza geliyor.
ahlaksız insanların bir konuda türkiye standardıdır olarak algılanan yaklaşımına, konu değiştiği zaman sömürüdür demek sadece yavşaklıktır. ahlak genel bir algıdır. ahlakı bir konuda yitirdiğiniz an her konuda ahlaksız yaşamaya mahkum olursunuz. kadına yapılan ülkem ahlaksızlığı ibretlik bir şekilde etiketlere kadar yansımaktadır.
ne alaka diyen adam yanaşsın bir kafa gömeyimde rahatlayayım.
