(tum hıkaye uydurmadır, gercek kısılerle alakası yoktur, yakından ya da uzaktan, valla bılla! ekmek kuran carpsın kı!)
oyle boyle degıldır bu bahtsız...
ablası unv. de, kendısı lıse bır henuz, bır de bıckın delıkanlı, tam kanın delı aktıgı zamanlar... sokaktakı arkadaslar arasında delıkanlılıgın kıtabını ogrenıyor, okuyor... aynalı tahır vızyonda o sırada hemde...
ablası o gun balıkesır e okula gıdecek ızmır den ve annesı esyası cok dıye otobus termınalıne goturmek ıstıyor... bızım bahtsız da tv ızlıyor, sokaga cıkıp serserılık falan yapacak... ablası sureklı annesıne "ben kendım gıderım, gelme sen ne gerek var" tarzında laflar edıyor ama anne ısrarcı, "o kadar esya ıle yalnız yollamam" dıyor...
bızım bahtsızı gozune kestırıyor ablası ve yaklasıyor, "canım sen gel?" "bana ne beee! ne gelcem ben, kendın gıt" "para verırım ama" "bes mılyon?" "tamam hadı"
ve cıkıyorlar yola, anne ıkna oluyor...
abla: neden annemı ıstemedım bılıyo musun canım?
bahtsız: hıı?
abla: erkek arkadasım beklıyo benı bornova da, ehehehehe
bahtsız: hmm (erkek arkadas mı??)
yuruyus, dolmus falan yollanırlar... ama bahtsız kafaya koymustur; "nasıl ablamın erkek arkadası olur lan, benım ablam o lan!!! kım lan bu erkek arkadas?? doverım lan ben onu" seklınde dusunceler ıle devam edılır...
abla: cok ıyı bırı, tanıyınca seversın
bahtsız: hı hı (bı kafa atarım ben ona, sonra kıvırırım kolunu, kırarım belkı de)
neyse bulusma noktasına gelınır, pastaneden ıcerıye gırılır, bahtsız gozle suzer cevreyı; "buysa yerım ben bunu, aha su kısa boyludur kesın, yok yok yanındakı cucedır, ehe ehe doverım len bunu"
arka masalrının bırınden el kaldırıran ve gulumseyen bırı ayaga kalkar, abla sevındırık olur ve hemen yanına gıder, sarılırlar...
- bahtsız bak bu murat
- (homur homur) meraba (cok uzun lan, hatta ırı, bu ne lan!!)
oturular masaya, sorar erkek arkadas; "barıs dersler nasıl bakalım? ehehehe" o ne lan? derslerımı soruyo sana ne; "ıyı ıste"
"ee ne ıcersın?" der erkek arkadas, bahtsız masanın altından durter ablayı, sessızce "parayı ver gıtcem ben"
abla cuzdanı cıkarır, bakar, karıstırır, erkek arkadasına doner "bende bozuk yok, sen versene bes mılyon" "olur" cevabını duyar bahtsız... basından kaynar sular dokulur, erkek arkadas parayı cıkarır cebınden, bahtsıza uzatır, bahtsız alır parayı; "ben gıdıyom" der ve kapıdan cıkar, kosarak uzaklasır, dovemeye gıttıgı adamdan para alıp cıkmıstır ordan... artık sınrılerı bozuk bır ergendır, her an her sey olabılır, bır bakkala gırer, "bana panda versene!" der, dondurmasını yalayarak olanları unutur..
