babil'de ölüm istanbul'da aşk romanından alıntıdır: sayfa 272.
biraz asabi olmakla beraber iyi kalpli bir şair olduğunu itiraf etmeliyim. sınıf atlamış bir taşralı gururu taşıyordu. en iyi yaptığı üç şey vardı: övmek, övünmek ve sövmek. sultan murat'ın has meclisinde bu üçü için de uygun zemin buluyor, devlet adamları hakkında yazdığı hicivler, sultanın bu adamlara karşı olan gizli kinini kamçıladığı için de el üstünde tutuluyordu. tuti-i mucize-guyem ne desem laf değil (ben mucizeler söyleyen bir papağanım, söylediklerim alalade laflar değildir.)
çerh ile söyleşemem ayinesi saf değil (bu yüzden felek ile söyleşemem, çünkü onun gönül aynası temiz değil)
