Her ramazan ayında sigarayı bırakanlar, daha doğrusu bırakacağını iddia edenler de bir çok insanın ramazan anılarında yer bulurlar kendilerine. Bir çoğumuzun böyle arkadaşları, yakınları vardır çevremizde. Bu insanların ramazandan önce, ramazan esnasında ve ramazandan sonra söyledikleri her sene benzerlik arzeder. Bir türlü söylediklerini yapmazlar ya da yapamazlar. Söylediklerini yapmasalar da, onlar güzel insanlar, her sene aynı sözleri sarfederek yüzümüzü güldürürler. Neşe için önemli malzeme kaynağıdır bu insanlar. Benim de çevremde 3-5 kişi vardır böyle.
Her sene diyaloglar genelde şu şekilde cereyan eder:
1. Ramazandan önce;
+ Abi bu ramazan bırakıyorum sigarayı, bu defa kesin.
- Olm bırak bu işleri, geçen sene de bırakıyordun.
+ Yok olm kesin bırakıyorum. Çok kolay lan, sen de bırak. Bak şimdi, zaten 15 saat içmiyorsun sigarayı, geriye ne kalıyor? 9 saat. e bunun da birkaç saati uykuda geçiyor, aha da bıraktın gitti işte.
- He lan çok kolay, farkında mısın, geçen sene de çok kolaydı.
+ ya olm geçen seneyi karıştırma, yok yok bu sene kesin bırakacam, olm hem cebe zarar, hem sağlığa, valla sen de bırak.
Adam öyle bir konuşur ki, sanki sigarayı bırakmış sana tavsiye veriyor, halbuki o esnada fosur fosur içmeye devam ediyo.
2. Ramazan esnasında, iftardan sonra kaavede oyun oynarken;
+ Abi dün gece sigaram bitmiş, sahurda pederden aşırmasam yamulmuştum valla. Yok abi akşama kadar ne su ararım ne yemek. Tek sigara zorluyo beni.
- Olm hani bırakıyodun sigarayı?
+ Bırakcam olm. zaten günde kaç tane içebiliyosun ki, hem böyle daha kolay. Zaten otomatikman azaltmış oluyorum. Ramazandan sonra her türlü, çok rahat lan. Bence sen de bırak.
Kaavede saat ilerlemiştir. Malum ramazanda sahura kadar açıktır kaaveler. O sırada kaavenin yanındaki tekelin sahibi gelir, "bi isteği olan var mı abiler, kapatıyorum" diye seslenir kaaveden içeri. Sigarası azalanlar, çocuğuna süt alacaklar falan son siparişlerini verirler. Bizim sigarayı bırakacak arkadaş da "bana da bi sigara getir" diye sahuru garantiye alır.
3. Ramazandan sonra, bayram namazı çıkışı tanıdıklar karşılaşır, ve ilk bayramlaşma merasimi orada başlar;
+ Hacı ben paketi evde unutmuşum, ver de yanalım.
- Ateş var mı sende?
+ Anaa, oruç gitti la hihoha hahaa
- Lan her bayram aynı espri, bıkmadın mı? Hem sen sigarayı bırakıyordun ya lan?
+ He bırakcam olm, bak şimdi, ben ramazanda çok az içtim, alıştım lan az içmeye. Günde 3-4 tane içsem yetiyo, 1-2 ay böyle devam ederim sonra da hepten bırakırım. Olm bak beni dinle, sen de bırak. Hem sağlığa, hem cebe. içme lan valla.
Bu sigarayı bırakma diyaloğu işte bu cümlelerle son bulur, taa bir sonraki ramazana kadar. ama ne hikmetse bu arkadaşların sigarayı bırakabildiğini hiç görmedim. Fakat her şeye rağmen azimlerine hayranım. Bir gün kesin bırakacaklar.
