kendini karıştırmayı uğraş seçmek lazım ilk evvela. sıkılmadan sağa-sola, buda'ya, allah'a ve dahi musa'ya* fazla takılmadan geçerken uğramak, gittiği yerde kalmamayı başarmak, hepsini bilip hiçbirine inanmamak lazım.
müteakiben bir word dosyası açıp, sözlüğe başlık olabilecek, "karlı bir gece vakti bir dostu uyandırmak" türünden bir manzuma geçilebilir. imge bilmek, kapalı ifadelere karışık düşünceler gizleyebilmek gibi basit ayrıntıları atlayarak söylüyorum: "ben bir ay önce başkaymışım, yanlışmışım, hala yanlışım, bana bak; sen de öylesin" diyebilmek de lazım.
Enis Batur'un perec'le* düştüğü hatayı görenlerin yalancısıyım; herkesi kendi haline bırakmak iyidir. o kendisi gibi yazsın, biz entrylerimizde kendisine gülelim.
