hükmedici değil uzlaşıcı olmayı benimsemek temel kuraldır.
sevgi varsa ki bu ön koşuldur; tartışmalar tadında bitirildiği ve onur kırıcı sözler sarfedilmediği sürece her tartışma, ardından bir pişmanlık ve yakınlaşmayı da beraberinde getirir. gereğinde 'haklısın!' ve gereğinde 'özür dilerim!' demeyi de bildikten sonra sürer-gider bu birliktelik.
