ikinci dünya savaşında kriegsmarine amirali karl doenitz tarafından geliştirilen denizaltıların kullanımını esas alan deniz savaşı taktiğidir. savaş sırasında alman denizaltıları grup halinde belirli bölgelerde devriye gezerler ve düşman konvoylarını arayıp saldırırlar, mümkün mertebede gemiyi batırmaya çalışırlardı grup dahilinde bulunan bir u boat herhangi bir konvoya rastladığı zaman gizli kodlu (bkz: enigma) bir telsiz mesajı kendi grubuna mesaj gönderir ve uygun bir pozisyon alarak konvoyun saldırıya en uygun hale gelmesini bekler diğer tarafdan yakın çevrelerde yine aynı grup dahilindeki alman u boatları telsiz mesajına müteakip kritik çatışma bölgesine veya uygun bir bölgeye hızla ilerler ve konvoya saldırır. "wolfpack" taktiğinin isim babası olan karl doenitz denizaltıların grup halinde dolaşmalarınından dolayı almancada grup anlamına gelen "rudel" terimini kullanmıştır almancada bu kelime genelikle hayvan hiyerarşisindeki grup topluluklarında kullanılmaktadır ve ingilizceye çevrildiğinde ise "pack" yani sürü anlamına gelir.
savaşın ilk yıllarında wolfpackler zaferden zafere koşuyorlar müttefikler ise onları durdurmak için nerdeyse hiçbirşey yapamıyorlardı ki ingiltere resmi olarak savaş sırasında ingilterede sadece 30 günlük yiyecek stoğu kalmıştır şeklinde ümitsiz bir yardım çağrısı yapmak zorunda kalmıştır. tam bu yıllarda savaşa dahil olan amerika ingiltereye escortlar eşliğinde konvoylar göndermeye başlamıştır wolfpack saldırılarının önü 1940'lı yıllarda bir nebze kesilsede alman u-boatları atlantikdeki üstünlüğü halen ellerinde tutmaktaydı; 1942 yılında müttefiklerin sonar çalışmaları sonuç vermiş ve denizlatıları daha kolay bir şekilde tesbit etmeye başlamışlardı ayrıca geliştirilen radar teknolojisi su altında limitli hareket edebilme yeteneğine sahip olan alman u boat'larının birer kabusu olmuştur bunun sebebi elektrik motorları ile denizinaltında güvenli bir şekilde seyahat eden alman u-boatları akülerini şarj etmek için su üstüne çıktıkları an amerikan ve ingiliz keşif uçakları tarafından hemen fark ediliyor ve vuruluyordu alman u-boatları için kötü dönemler başlamış ve verilen kayıplarda hızla artmışdı batırılan her tecrübeli alman u-boat kaptanın yerine aynı nitelikde bir subay getirmek imkansız olduğundan almanlar atlantikdeki üstünlüklerini yavaş yavaş müttefiklere kaptırdılar. son manevra olarak su yüzüne çıkmadan şnorkel yardımı ile akülerini şarj edebilen denizaltılar tasarlamışlar ancak bu savaşın kaderini değiştirememişdir.
