ataerkil toplum yapısının doğurduğu kız-erkek çocuk ayrımından doğan trajikomik sosyolojik vakka.
(bkz: kızını dövmeyen dizini döver)
(bkz: kızın mı var derdin var) tarzında söylemler de bunun en belirgin ibaresidir.
çoğumuz bu düşünceye sahip aile yapısından gelmediğimiz için oldukça şanslıyız. ama daha büyük bir çoğunluğa sahip bir kitle var ki; hala erkek evlat - kız evlat ayrımı yapmakta..
kaldı ki bu düşünceye sahip insanların trajikomik hadiseler doğurması da ayrı bir olaydır. şöyle ki;
bu düşünceyi benimsemiş aile yapısında erkek çocuk ergenliğe adım atar atmaz babası, abisi ya da bir aile büyüğü tarfından elinden tutulup keraneye götürülürken, kız çocuğun bırakın erkek arkadaşının olmasına verilecek tepkileri; bacağı açılsa ayıp ayıp nidalarıyla cinsellikten soğutulduğu gözlemlenir.
peki bu neden yapılır?
dikkat edilirse, kız çocuklarına bu muameleyi yapan ya abisidir ya babasıdır. çünkü, erkekler kendilerinin ne mal olduklarını bildikleri için kız çocuklarının etrafındaki tüm erkeklere o gözle bakarlar. bilinç altında, kızlarının ya da kız kardeşlerinin kendileri gibi sapık bir zihniyetle olmalarına izin vermez ve kızı bir koruma kalkanı altına alırlar. kişi kendinden bilir mantığı devreye girer kısacası...
kızların namus timsali olması asli olarak kendi namus anlayışlarından kaynaklanır.
her şey bir yana bu zihniyetin en acı getirisi de töre cinayetleridir...
türkiye'de kadın olmak zor zanaattir.
sözlükte bir kadın olmak da bana bu sinirle bunları yazdırmıştır efendim.
(bkz: evlenilecek kız var eğlenilecek kız var)
bunu savunan insanın da annesi ve kız kardeşi vardır umarım.
saygılar ederim...
